Rada na posiedzeniu w dniu 6 maja 2009 roku przyjęła to stanowisko uznając, że dużo wymagając od dziennikarzy trzeba i dziennikarzom przyznać prawo do uznania ich statusu.

1.     Rada nie widzi konieczności ani potrzeb, dla których należałoby wprowadzać dla dziennikarzy korporacyjny system wolnego zawodu zaufania publicznego.

2.     Niezbędna jest jednak przynajmniej legalizacja odrębnego zawodu dziennikarza, z wyraźnym sprecyzowaniem jego przesłanek, o charakterze zawodu wolnego twórcy. Dziennikarz jest autorem materiałów prasowych (medialnych), które co do zasady są utworem niezależnie od środków wyrazu, form i technik rozpowszechniania.

3.     Dziennikarz jako twórca powinien mieć pełny swobodny wybór podstaw i trybu udostępniania prasie swoich materiałów do rozpowszechniania bez wpływu na status i warunki wykonania zawodu.

4.     Dziennikarz tak jak i inni twórcy na podobnych warunkach, powinien bez przeszkód czy dodatkowych kryteriów móc ubezpieczać się w zakresie socjalnym i zdrowotnym w drodze dobrowolnych ubezpieczeń społecznych.